Tim Wes

#ASK: Tim Wes

Tijdens Rotterdam Art Week onthulde kunstenaar Tim Wes het kunstwerk Born in the Mirror Hour in een samenwerking met CUPRA, het automerk dat onlangs de 100% elektrische Born lanceerde. CUPRA is de nieuwe partner van Rotterdam Art Week en bood tijdens de afgelopen editie gratis pendelvervoer met hun prijswinnende elektrische auto’s. Zowel Wes als CUPRA zijn geïnteresseerd in het proberen van nieuwe dingen, in het afwijken van gebaande paden. Wes is bovendien gefascineerd door de snelheid waarin de wereld verandert en zijn glas- en lichtinstallatie functioneert dan ook als een tijdreis, waarin hij een blik werpt op de toekomst. De installatie werd vergezeld door een gelijknamige documentaire. We stelden Tim Wes een aantal vragen.

Kun je iets meer vertellen over Born in the Mirror Hour? Wat wil je hier precies mee overbrengen?

Een spiegeluur is gerelateerd aan de synchroniciteitstheorie en wordt beschouwd als een fenomeen dat een boodschap voor je heeft. Het is echter niet eenvoudig om die boodschap te begrijpen. Je moet goed opletten om erachter te komen wat het betekent. Wat ik wil overbrengen is dat alles wat je denkt, wilt en hoopt nu al om je heen is. Ik hoop de kijker te inspireren om na te denken over wat er in zijn/haar eigen leven gebeurt en te beginnen met hetgeen in hun eigen hart zit.

Met de sculpturen die bestaan uit gebroken glas wil ik laten zien dat we allemaal gebroken zijn, ongeacht onze lichaamsbouw, huidskleur, rijkdom of seksuele geaardheid. Niets mag je bestemming in de weg staan. Tegelijkertijd wil ik laten zien dat hoe meer je gebroken bent, hoe meer licht je kunt verspreiden. Waarheid is niets anders dan perspectief. Ik hoop over te brengen dat juist jouw gebrokenheid je bijzonder maakt.

Hoe is het kunstwerk tot stand gekomen? In hoeverre heb je samengewerkt met CUPRA en hoe kregen je ideeën vorm? Hoe kijk je terug op de samenwerking? Zie je ruimte voor een eventueel vervolg?

Het begon allemaal met een droom of visioen dat mij bezocht op een willekeurige nacht. Vanaf dat moment zijn we begonnen bij het begin. We visualiseerden het project, deden testjes, experimenteerden en probeerden van alles uit. Hoewel we een theoretisch plan hadden bedacht, ontdekten we al snel dat de praktijk soms anders verloopt dan gedacht. Om dit project van zo’n grote omvang te laten slagen moesten we kunnen vertrouwen op de mensen om ons heen, onze ego’s opzijzetten en er alles aan doen om de droom te beschermen.

CUPRA heeft vanaf het begin geloof getoond en heeft het lef gehad om iets te doen wat nog niet eerder was gedaan. Alle teams hebben nauw samengewerkt om dit project tot een succes te maken. Naarmate de deadline dichterbij kwam, bleven de problemen zich opstapelen, tot 15 minuten voor de opening een sculptuur uitviel. Mijn taak binnen dit ecosysteem was om de droom te beschermen en ik wist dat als ik het zo levendig had gezien in een visioen, het goed moest komen. Hoewel het moeilijk kan zijn om te vertrouwen op wat je niet kunt zien, geloof ik dat de mooiste ideeën uit een bovennatuurlijke plek komen. Ik ben dankbaar voor de samenwerking, het vertrouwen en geloof van CUPRA.

Ik zei altijd: “Als het niet spannend is, wat is dan het doel?” Ik geloof dat dit het begin is van een prachtige samenwerking en zou graag samenwerken met CUPRA voor Art Basel om te laten zien dat niets onmogelijk is en om de volgende generatie te inspireren, dat alles mogelijk is.

Hoe kijk je zelf naar de toekomst, bijvoorbeeld naar de potentiële gevaren rondom privacy, maar ook AI? Niet alleen voor de maatschappij, maar ook voor kunstenaars?

Wanneer ik aanschouw hoe snel de wereld evolueert, voel ik soms een gevoel van angst. Kunstmatige intelligentie bevindt zich momenteel nog in zijn kinderschoenen en groeit exponentieel. Het is van groot belang dat we als wereldbevolking waakzaam zijn bij de keuzes die we nu maken. Desalniettemin ben ik van mening dat we ons innerlijke kunstenaar moeten aanmoedigen en niet mogen vergeten dat wij degenen zijn die bepalen wat er gebeurt. De middelen zijn beschikbaar en het is aan ons om onze creativiteit te gebruiken om ze optimaal te benutten. De wereld blijft veranderen en ik denk dat het de taak van de kunstenaar is om deze veranderingen te reflecteren. Wie niet mee verandert zal uiteindelijk achterblijven, daar ben ik van overtuigd.

Hoe zou je jouw band met de stad Rotterdam beschrijven?

Mijn ouders zijn allebei afkomstig uit Suriname, een voormalige kolonie van Nederland die vanwege haar geschiedenis vele verschillende etniciteiten kent. Mijn eigen afkomst is een mengeling van al deze verschillende bloedlijnen. Waar ik ook naartoe reis in de wereld, ik voel me op een bepaalde manier verbonden met alle plaatsen die ik bezoek, maar tegelijkertijd voel ik me nergens echt thuis.

De enige plek waar ik me echt thuis voel is Rotterdam, omdat deze stad mij heeft gevormd, geïnspireerd, geleerd en gemaakt tot wie ik ben. Ik zal Rotterdam altijd blijven vertegenwoordigen waar ik ook ben in de wereld, omdat deze stad voor altijd een speciale plek in mijn hart zal hebben en ik er altijd zal geven en ontvangen.

Waar heb je het meest van genoten tijdens Rotterdam Art Week?

Het was een drukke periode met twee opeenvolgende openingen, waardoor ik behoorlijk uitgeput was. Toch vond ik het heerlijk om op de fiets door de stad te rijden en de levendigheid te ervaren. Ik heb van alles bekeken, maar het meest genoot ik van de mensen die van kunst genoten, het beleefden en met elkaar in contact kwamen. Ik denk dat het verbindende aspect van kunst het mooiste is wat er is.