Marten en Joost | Foto door Jos Kottmann

#ASK: Marten van Middelkoop & Joost Dingemans van Plasticiet

Plastic heeft onterecht een slechte reputatie, mede omdat veel mensen eerder aan biologisch katoen en afbreekbaar materiaal denken als we het hebben over duurzame materialen. Maar dan gaan we voorbij aan het feit dat juist het hergebruiken van plastic een buitengewoon goede manier is om het bestaande plastic een nieuw leven te geven. En dat is precies wat het Rotterdamse bedrijf Plasticiet doet. In plaats van het te verspillen vormen ze plastic om tot mooie, sterke en functionele materialen, geïnspireerd op natuursteen. Het resultaat is een reeks frisse en esthetische terrazzo-designs die vervolgens door henzelf en door designers worden omgevormd tot tijdloze designobjecten. Zo waren ze onder meer verantwoordelijk voor de inrichting van een Ace & Tate winkel, een display voor Collectible Curates bij MAD Paris, een inrichting van een Londense kapper, de entree van de Interieur Biennale Kortrijk en hun eigen serie Mother of Pearl.  Tijdens Rotterdam Art Week kun je een bezoek brengen aan hun studio in het Steurgebouw in Rotterdam, dat voor de gelegenheid wordt opengesteld voor bezoekers. Gilbert Curtessi is de drijvende kracht achter deze broedplaats. Hij wilde een plek creëren voor makers uit uiteenlopende disciplines en je vindt er dan ook ateliers van kunstenaars als Ward van Gemert en Laurids Gallée en designers als Sabine Marcelis. Hoe is het om te werken op zo’n dynamische plek? Voor deze editie van #ASK stellen we een aantal vragen aan de gezichten achter Plasticiet: Marten van Middelkoop & Joost Dingemans.  

Hoe en waarom zijn jullie Plasticiet gestart? Waar komt jullie focus op duurzaamheid vandaan en hebben jullie nog grote dromen die jullie met Plasticiet willen verwezenlijken? Bepaalde samenwerkingen bijvoorbeeld?

We zijn Plasticiet begonnen tijdens het studeren aan de kunstacademie, waarbij we de opdracht kregen om te manoeuvreren binnen hoe wij een toekomstige economie voor ons zagen. Ikzelf (Joost) heb altijd moeite met het verwezenlijken van mijn ontwerpen als ik virgin materiaal gebruik, dus voor mij is recyclen of duurzaam creëren een must. Marten en ik zijn in India geweest, waar we op kleinschalig niveau allerlei ambachtslieden, op de meest creatieve manieren, gebruiksvoorwerpen zagen maken voor de lokale industrie, en allemaal gemaakt van afvalstromen. Dit was en is nog steeds een gigantische inspiratiebron; niets hoeft te vergaan. We hebben tijdens het proces besloten dat we een halffabricaat wilde maken van plastic, om gebruikers hun creativiteit te laten stromen, maar ook de verantwoordelijkheid op zich te laten nemen. Wat je zelf maakt is meer waard dan iets wat je koopt in een winkel. Onze droom is om dusdanig te produceren dat we de focus kunnen vinden om zelf zo veel mogelijk te ontwerpen met het materiaal. Dit zou betekenen dat we een grote hoeveelheid gerecycled plastic de wereld in helpen en we onze passie volledig kunnen najagen. 

Hoe is het om te werken in het Steurgebouw? Wat maakt deze broedplaats bijzonder en op welke manieren kun je je praktijk verder uitwerken daar? Wat kunnen bezoekers verwachten als ze een bezoek komen brengen aan jullie studio?

Wij zitten nu zo’n 4 jaar in het Steurgebouw. Wat deze plek bijzonder maakt is dat er allerlei verschillende creatieven zitten en dat je buiten de drukke stad zit op een industrieterrein dat soms verlaten lijkt. De afgelopen vier jaar is er wel heel erg veel veranderd en komt er steeds meer bedrijvigheid en horeca deze kant op, wat tegelijkertijd leuk is maar ook een duidelijke vorm van gentrificatie is die nu van start gaat. Momenteel hebben we de vrijheid om te doen wat we willen, zonder dat we veel overlast zullen bezorgen omdat het hier zo dun ‘bevolkt’ is.  

Hoe zou je jouw band met de stad Rotterdam beschrijven? 

Ik ben hier zo’n 8 jaar geleden naartoe verhuisd terwijl ik eigenlijk nog nooit in Rotterdam geweest was. Ik begon de stad steeds meer te waarderen en als ik nu thuis kom dan herken ik mijn verleden steeds minder. Rotterdam kan op eerste opzicht een lelijke stad zijn, maar naarmate ze aan je groeit begin je de parels te vinden die de stad maken wat het is. Ik voel me hier thuis en op mijn plek.