#ASK Rob Voerman

Voor de rubriek #ASK stellen we een aantal vragen aan een boeiend persoon die op dit moment actief is op het gebied van kunst, design & architectuur in Rotterdam. Deze week is dat kunstenaar Rob Voerman, wiens werk tijdens Rotterdam Art Week te zien is in de tentoonstelling FAKE ME HARD. Voerman maakt beelden, schilderijen, grafisch werk, installaties en fotowerken,  die vaak een postapocalyptisch randje hebben, geïnspireerd op utopische en dystopische ideeën over de toekomst. Je vindt zijn werk onder meer in het MoMA in New York, het UCLA Hammer Museum in Los Angeles en in het Stedelijk Museum. Hij zou in 2001 oorspronkelijk een werk-periode hebben boven in één van de torens van het World Trade Center in New York, maar dat liep anders…

De tentoonstelling FAKE ME HARD gaat onder andere over de gevaren van fake news, algoritmes, deep fakes, Artificial Intelligence — en over hoe deze fenomenen elkaar versterken. Kun je ons iets meer vertellen over het werk dat je voor deze tentoonstelling maakte? 
Ik ben me een paar jaar geleden gaan verdiepen in mogelijke scenarios van democratieën die bezwijken onder polarisatie, ongelijkheid, maar ook door fake news, deep fakes enzovoort, naar aanleiding van een project/installatie die ik maakte in het Duitse MARTa Herford museum. Deep fakes, fake news et cetera vormen een groot en reëel gevaar voor de democratie. Niet voor niets heeft de Washington Post de slogan “Democracy dies in darkness”. Als je niet meer weet wat je moet geloven, niet meer discussie kan voeren op basis van feiten, dan is het vrij snel gedaan met de democratie. Je hoeft alleen maar te kijken naar wat er de afgelopen jaren in de VS is gebeurd. De enige remedie lijkt me dat overheden regels en wetgeving gaan opstellen voor dit soort verschijnselen.

De installatie die in heb gebouwd voor “Fake Me Hard” gaat in op zowel de complete gekte – die ik regelmatig waarneem op internet – alsook op het gevaar van ondermijning van de samenleving, dat fake news en conspiracy-theorieën zijn.Ik noem het ook wel een “psychotisch gebouw’, omdat de wereld van conspiracy-theorieën mijns inziens vergelijkbaar is met een psychose. De installatie toont een ruimtelijke collage van beelden, die samenhangen met allerhande theorieën die op de rafelranden van het internet zijn gevonden. Aan de basis van deze collage ontstaat chaos en anarchie en verschijnt een bouwsel, dat lijkt op een explosie van glas en karton. De titel van het werk is “The Republic”. Het is een referentie naar de gelijknamige publicatie van Plato, met daarin de allegorie van de grot. Veel mensen claimen tegenwoordig op basis van een zelf-gefabriceerde werkelijkheid “de waarheid” ontdekt te hebben en daarmee de uitgang van de grot.

Hoe kwam je in aanraking met dit project? Wat trok je specifiek aan?Ik werd gevraagd om deel te nemen aan de tentoonstelling. Ik volg de ontwikkeling van fake news, conspiracy-theorieën en de relatie met politiek en democratie al enkele jaren extra scherp. Het is iets wat me verontrust, maar tegelijkertijd ook fascineert. Het blijft onbegrijpelijk, hoe mensen, die voorheen redelijk nuchter waren, ineens serieus blijken te geloven dat Biden het bloed van kinderen drinkt.

Hoe zou je jouw band met de stad Rotterdam omschrijven?
Hoewel natuur en natuurbescherming mij zeer aan het hart gaat, ben ik vreemd genoeg altijd sterk aangetrokken tot de grootstedelijke architectuur. Veel van mijn werken tonen stedelijke omgevingen. Vandaar dat Rotterdam me als stad erg fascineert. Want laten we eerlijk zijn, Rotterdam is toch eigenlijk wel de enige échte grote stad van Nederland. De combinatie industrie, haven en stad maakt de stad extra interessant en complex.

Waar kijk je het meest naar uit tijdens deze editie van Rotterdam Art Week? 
Ik kijk eerlijk gezegd het meest uit naar het zien van “Fake Me Hard”. Met zo’n groot project als dat van mij, ben ik toch vrij autistisch bezig om alles af te krijgen en heb ik daardoor geen tijd en oog voor de andere werken. Los van het feit dat veel werken natuurlijk nog niet te zien waren. Maar ik zie er naar uit om alles rustig te gaan bekijken tijdens de openingsdag van Rotterdam Art Week.